Hun zanger / tekstschrijver Jerry Waugh bracht zijn eerste single in 1965 uit, waarbij de B-kant door Nedra Price gezongen werd.
Nedra had in 1964 samen met The Moonglows een hit gehad met het nummer "Let's Have A Party", waarop Bobby Shivel basgitaar speelde.
The Skeptics bestonden in 1965 uit: Bobby Shivel - basgitaar, Jerry Waugh - zang, Gary Shivel - orgel, Louis Biggerstaff - sologitaar en Gary Marrs - drums.
Ook staat de naam van tekstschrijver Wayne Carson Thompson als bandlid vermeld doordat hij de songs voor de laatste twee singles schreef.
De band bleef tot 1969 in deze bezetting bestaan, maar in dat jaar besloot Jerry Waugh andere muziek te gaan maken en stapte uit The Skeptics, waarna de rest tot 1974 door ging.
The Skeptics brachten, met de solosingle van Jerry Waugh meegerekend, totaal 6 singles uit, waarvan 2 op Kampus, 2 op Trush, 1 op Sho-Boat en 1 op Scratch.
Al deze songs zijn op de CD "The Complete Early Years 1965-1969" verzameld plus een niet uitgebrachte song en een alternatieve versie van een nummer.
De CD begint met de single van Jerry, getiteld "It's A New Thing To Me", een heerlijk in het gehoor klinkende vrolijke song in de stijl van de Britse beat bands en deze wordt gevolgd door de B-kant van dit nummer "Not Another Cloudy Day", die zoals eerder geschreven door Nedra Price gezongen wordt en deze vrij rustige song zit een beetje in de stijl van de songs van The Shangri-Las en klinkt dus gewoon erg lekker.
Daarna krijg ik de volgende single te horen, waarvan "For My Own" de A-kant is, een prima beatsong naar Britse voorbeelden, maar ook invloeden van The Everly Brothers zijn goed hoorbaar en dat zelfde geldt eigenlijk ook voor de B-kant "I Told Her Goodbye", die me wel heel erg aan de Zombies song "She's Not There" doet denken.
"Ride Child" is een beetje van hetzelfde laken een pak, hoewel er hier iets meer eigen inbreng te horen is, maar ondanks dat klinkt de muziek me prima in de oren en ook bij de B-kant, het schitterende "Apple Candy" krijg ik het gevoel dit nummer al eens eerder gehoord te hebben, want deze blues-beat song laat me
aan The Animals denken, waarbij de muziek zo'n soortgelijke sfeer opriep en het orgelspel versterkt dat nog eens extra.
Van dit nummer staat ook de alternatieve versie op de CD en deze duurt 5 seconden langer dan de single versie, maar klinkt natuurlijk net zo lekker.
Dan volgt "Stripes", een song waarin de band eindelijk het eigen geluid te pakken lijkt te hebben, want deze te gekke poprock song lijkt in geen enkel opzicht op datgene wat de band in vorige nummers liet horen.
Het nummer swingt, kent verscheidene tempo wisselingen en is origineel en dat geldt ook voor de achterkant, "Certain Kind Of Girl", een beatsong met een lekker swingend ritme, schitterend mondharmonicaspel en prima zang.
Bluesy klanken komen al bij het begin van "Bit O' Honey" mijn oren binnenstromen en met dit nummer weet de band me om te krijgen en ik zit dan ook swingend op mijn stoel dit stukje te typen, heerlijk gewoon.
Ook "East Side Tenement House" is een fantastische popsong, waarbij de muziek swingt.
In "Turn It On" maakt de band een mix van stevige pop en lichte psychedelische muziek en "She's A Gas" is een lekker klinkende popsong.
Als afsluiter staat "Down To The Bone" op de CD en dit nummer is totaal verschillend van stijl en is een mix van brassrock, funk en gitaarspel a la Santana.
De CD van The Skeptics geeft een goed beeld van de ontwikkeling van de band en laat ze in verschillende stijlen horen en er dan ook maar 1 conclusie mogelijk en dat is dat dit een weer een fantastische uitgave is geworden, die niet in je sixties collectie mag ontbreken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten